Jakie wybrać kije narciarskie? Które będą najlepsze?

Po co kijki narciarskie?

Miłośnicy biegówek, turystyki i skitouringu bez kijków nie są w stanie funkcjonować. To ich fundament. Najważniejsza siła napędowa. Niezależnie od techniki są one tak samo potrzebne. Poszczególne rodzaje różnią się jedynie długością. I materiałem.

Adepci szybkich zjazdów natomiast, szczególnie na początku swojej drogi, często ich nie doceniają, a niesłusznie. Kijki uczą bowiem poprawnej, stabilnej pozycji, uniemożliwiają niepotrzebne ruchy rękoma i pomagają wykonywać kolejne skręty.

Kije narciarskie zjazdowe

Pierwsza kategoria kijków. Używane przez narciarzy zjazdowych. Muszą łączyć przeciwne cechy. Wymaga się bowiem aby były jednocześnie lekkie i mocne. Żeby to osiągnąć producenci ciągle opracowują nowe technologie. Obecnie najbardziej zaawansowane materiały to włókno węglowe i szklane. Zdecydowanie tańsze i również funkcjonalne są kijki aluminiowe. Nie są one jednak tak absurdalnie lekkie jak kijki karbonowe czy te z włókna szklanego. Są też mnie sprężyste od swoich konkurentów. Może to objawić się bólem nadgarstków po całym dniu jazdy.

Kije narciarskie a wzrost

Długość kijków jest sprawą kluczową. Zbyt krótkie zmuszają narciarza do pochylania się, wręcz „kucania” które skompensuje ich długość. Natomiast zbyt długie dają odwrotny efekt – miłośnik białego szaleństwa musi się nadmiernie prostować. Czasami nawet odchylać do tyłu.

Obie te „dolegliwości” kończą się jednym – niestabilną pozycją, brakiem rytmu w jeździe, nadmiernym zmęczeniem mięśni. W trakcie jednego, dwóch przejazdów na łatwej trasie nie będzie to odczuwalne. Ale gdy trasa będzie bardzo trudna, lub gdy jeździ się cały dzień każda, nawet najdrobniejsza wada staje się ogromnym problemem. Kijki zamiast być najlepszym przyjacielem narciarza stają się jego wrogiem.

Najczęściej wybierane kije narciarskie w trenujesz.pl

Jak mierzyć kijki narciarskie?

Jak więc wybrać kijki idealne? Metod jest kilka. Najprostszą i zarazem najdokładniejszą jest wbicie końcówki kijka w śnieg tak, aby talerzyk był na powierzchni. Gdy długość jest idealna to kąt w łokciu jest równy 90 stopni. Mierzyć należy na poziomym podłożu i z ramiona przyciśniętymi delikatnie do tułowia.

Druga metoda opiera się na tej samej zasadzie, ale można z niej skorzystać „na sucho” np. w sklepie. Kijek należy obrócić tak, aby uchwyt dotykał podłogi. Następnie należy chwycić kijek pod śnieżynką (tak nazywany jest pierścień w kijku, to „kółeczko”). Kciuk powinien się z nią stykać. Jeśli kąt w łokciu jest równy 90 stopni to kijek jest perfekcyjny.

Mierzenie „na odległość”

Jest jeszcze kilka metod dla osób chcących kijek zamówić wykorzystując np. sklep internetowy. Generalnie wszędzie tam, gdzie nie da się kijka sprawdzić organoleptycznie przed zakupem. Są one następujące (przykładowe obliczenia dla osoby o wzroście 175 cm):

1. Wzrost pomnożyć przez 0,7 i wynik zaokrąglić do „5”. Przykładowo 175 * 0,7 = 122,5 = 125 cm.
2. Odjąć 50 cm od wzrostu. Przykładowo: 175 – 50 = 125 cm
3. Skorzystać z tabeli przygotowanej przez producenta, gdzie podana jest idealna długość kijka dla danego wzrostu.

Krótka uwaga na koniec. Jeśli jest się w grupie osób „spoza schematu” i żaden kijek nie pasuje idealnie to lepiej wybrać model dłuższy. Podobnie z zaokrąglaniem w obliczeniach – lepiej zaokrąglić w górę aniżeli w dół. Kijki można bowiem skracać.

Jak skrócić kijki?

Kijki zawsze skraca się od strony uchwytu. Należy go zdjąć korzystając z porad producenta. Najczęściej konieczne będzie jego nagrzanie. Następnie kijki wystarczy przyciąć do poszukiwanej długości. Tylko tyle lub aż tyle.

Kijki aluminiowe można bowiem stosunkowo łatwo przyciąć. Karbonowe natomiast komplikują ten proces. W trakcie ich cięcia powstaje niebezpieczny dla zdrowia pył karbonowy. Dlatego proces ten najlepiej zlecić profesjonalnemu serwisowi. Natomiast cięcie kijków z włókna szklanego to już „wyższa szkoła jazdy” i tego zadania samodzielnie lepiej nie podejmować.

Jakie talerzyki do kijków?

Do lekkiego puchu przeznaczone są talerze o dużej średnicy. Do szybkich zjazdów wykorzystuje się te mniejsze. Na szczęście śnieżynki (talerzyki) można łatwo wymieniać, a większość kijków posiada kilka ich rodzajów w komplecie.

Dobry wybór jest ważny, ponieważ kijek z małym pierścieniem może wpaść bardzo głęboko w puch nie dając odpowiedniego podparcia. W najgorszym przypadku może zostać pod powierzchnią na zawsze. Natomiast na trasie zlodowaciałej, ubitej, sprawdzi się lepiej od szerokiego kółka. Nie powoduje on bowiem zbędnego tarcia. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie aby na takiej trasie stosować to drugie rozwiązanie. Wtedy po prostu trudniej będzie osiągnąć wyższe prędkości.

Jak trzymać kije narciarskie zjazdowe?

Mówiąc precyzyjniej: jak używać paska? Otóż, dłoń należy przełożyć przez pasek „z dołu do góry”, a następnie zacisnąć na uchwycie. Poprawność najlepiej sprawdzić upuszczając kijek. Gdy jest dobrze trzymany, powinien luźno spaść na dół utrzymując się na pasku. W momencie, w którym dłoń zostanie źle przełożona, kijek prawie nie zmieni swojej pozycji.

Kije narciarskie biegowe

Tutaj sytuacja jest nieco bardziej skomplikowana. Wyróżniamy bowiem różne techniki biegowe i do każdej z nich polecane są nieco inne długości kijków. Niemniej materiały, z których są wykonane niczym się nie różnią.

Wyróżnia się, podobnie jak w „zjazdówkach”, kije z włókna węglowego, szklanego i z aluminium. Dwa pierwsze rozwiązania są najdroższe, ale też najlżejsze i dobrze tłumią drgania. Kije aluminiowe natomiast są stosunkowo sztywne. Z tego powodu po dłuższej jeździe nadgarstki dają o sobie znać. Nie są one również najlżejsze. Mają jednak zasadniczą zaletę. Są tanie. Ich typowa cena to ułamek kwoty, jaką trzeba zapłacić za kijki karbonowe czy te z włókna szklanego.

Jaka długość kijków jest odpowiednia?

W narciarstwie biegowym kijki służą do odpychania się i nabierania w ten sposób prędkości. Dlatego idealna długość jest sprawą bardzo indywidualną. Dla osób nie mających doświadczenia powstały następujące reguły:

• Kije do techniki klasycznej i turystyki – powinny sięgać do ramion, lub od wzrostu odjąć 30 cm.
• Kije do techniki łyżwowej – powinny sięgać mniej więcej do brody, lub od wzrostu odjąć 20 cm.
• Kije uniwersalne – pomiędzy powyższymi.

Źle dobrane kijki wpłyną przede wszystkim na efektywność biegu. Szczególnie na początku przygody warto zadbać o ich odpowiednią długość. Dzięki temu nauka techniki będzie przyjemna i nie nabędzie się złych nawyków.

Jak skrócić kijki biegowe?

Podobnie jak zjazdowe: zdjąć uchwyt i dociąć na odpowiednią długość. Tutaj również warto skorzystać z usług serwisu, szczególnie gdy posiada się kijki z włókna węglowego lub szklanego. Najłatwiej dociąć kijki aluminiowe, bo można tu wykorzystać ogólnie dostępne narzędzia. Kijki z włókna węglowego również da się dociąć w domu, ale jest to niezbyt dobre dla zdrowia. Natomiast kije z włókna szklanego wymagają profesjonalnych narzędzi i techniki.

Kije do skitouringu, turystyki

Skitouring to turystyka na nartach, często w rejonach wysokogórskich. Narty przeznaczone do tej dyscypliny pozwalają zarówno na „bieg” jak i wpięcie pięty, i tradycyjny zjazd.

Najlepsze do tego sportu będą kijki narciarskie regulowane. W trakcie podchodzenia ujawniają całą swą długość. Natomiast przed zjazdem wystarczy je złożyć i kijki biegowe zmieniają się w zjazdowe.

Gdyby jednak ktoś koniecznie chciał wykorzystać kijki bez możliwości regulacji, to powinien wybrać coś pomiędzy kijami zjazdowymi, a biegowymi. Zależnie od preferencji (wygoda zjazdu czy podchodzenia) powinny być dłuższe lub krótsze. Nigdy jednak nie zapewnią one tej wygody co kijki regulowane.

Jak dobrać kijki narciarskie dla dziecka?

Kryteria wyboru, szczególnie długości, są takie same dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Jedyna różnica dotyczy materiału. Kompozytowe kijki narciarskie dla dzieci to dobry wybór – są tańsze i lżejsze. Chyba, że dziecko ma ambicje zawodnicze. Wtedy nie warto oszczędzać.